น้องอุ๋ม ศรัณยกร
(มหาวิทยาลัยเนชั่น)
Zion National Park Lodge, Springdale, Utah
Spring Work and Travel in 2020
Work and Travel 2020
Position : cafe attendant
Location : Zion national park , Utah
Agency(Thailand) : American Learning
Agency(USA) : Janus
Rate : $9.25/hr (32-40 hour/week)
Housing : $13.5 per day + meal
บอกก่อนว่าเริ่มต้นเพื่อนเป็นคนแนะนำเอเจนซี่นี้ให้เรารู้จัก และเราก็ไปอ่านรีวิวต่างๆมาโอเคเอาเป็นว่าเราก็เริ่มต้นโทรไปถามข้อมูลต่างๆ และก็สัมภาษณ์ ทำตามขั้นตอนต่างๆเรียบร้อย ตื่นเต้นกว่าวันขึ้นเครื่องบินคือวันสัมภาษณ์วีซ่าเมกา เพราะจากการเสพข่าว อ่านรีวิวเนี่ยแหละ! เด็กตกสัมไม่น้อยแถมเราไม่ได้เป็นคนที่เก่งภาษา แล้วเรามีปัญหาเรื่องเอกสารช่วงก่อนสัมวีซ่า พี่เขาก็จัดการให้หมดทุกอย่าง รวมถึงตั๋วเครื่องบินด้วย วางแพลนแล้วก็ส่งให้พี่เขาจัดการให้ทุกอย่าง
เริ่มต้นออกเดินทาง เป็นวันที่จะได้ออกไปเจออะไรใหม่ๆเราตื่นเต้นมาก การเดินทางของเราไม่มีปัญหาอะไรเพราะไปกับเพื่อนๆในเจ้นเดียวกันซึ่งมารู้จักกัน ณ วันนั้นเลย แต่เป็นช่วงโควิดพอดี เหมือนเป็นช่วงทะลุมิติ ถึงเมกาปุ้ปยอดพุ่งปั้ปแต่เราก็ไม่ถอย
วิวระหว่างการเดินทางก่อนถึงปาร์คสวยงามมาก ช่วงที่เราเดินทางถึงเป็นช่วงสปริง(กลางมีนา) สวยแบบต้องไปเห็นด้วยตาตัวเอง แล้วก็ได้เข้าพัก เราทำงานได้ 3 วัน เทรนด์งาน (แต่ได้ตังนะ) แล้วปาร์คก็มีกำหนดปิด เพราะโควิด! ณ ตอนนั้นคือบอกตรงๆว่าใจเสียมาก คิดลบมากเพราะสถานการณ์โควิดที่อเมริกาไม่ดีเอาซะเลย! เราหยุดงานไปเต็มๆเกือบ 2 เดือน แต่ปาร์คมีนโยบายชดเชยเงินให้เรา แถมได้อยู่ฟรีกินฟรี เอาจริงๆมันก็ไม่ได้แย่ และในระหว่างที่ปาร์คปิด เราก็ได้ไปในหลายๆที่ มีทั้งไปกันเองกับเพื่อนคนไทย ไปกับเพื่อนเอวาดอร์
อย่างเดินเขา เราไปเดินมา 5 ที่คือ
– Angel landing
– Sand bench
– Emerald pool loop
– Belly of the dragon
– The narrow
และยังมีไป park อื่น อย่าง cedar มีได้ไปล่องแก่ง คือไปแต่ที่เที่ยวธรรมชาติทั้งนั้นเลยก็ถือว่าเป็นการดีท็อก ธรรมชาติบำบัด พักผ่อนไปในตัว มีดื่มกับเพื่อนเอวาดอร์บ้างบางโอกาส แต่เราไม่ใช่สายดื่มก็ไม่ได้ไปบ่อย เอาจริงในความโชคร้าย(โควิด)แต่เราก็มีความโชคดีมากที่เราได้มาเจอเพื่อนๆคนไทยอีก 7 คนที่zion ทำให้ช่วงเวลาที่หยุดงานยาวในแต่ละวันไม่น่าเบื่อ เพราะจะมีทำอาหารทานกันเองบ้าง ย่างเนื้อทานกันบ้าง สกิลทำอาหารเพื่อนๆคือสุด ส่วนเรานั้นติดลบก็ได้แต่อาศัยเพื่อนๆไป555 ส่วนเรื่องอินเตอร์เนตที่เวลาเราอ่านรีวิวzionแล้วต้องเจอความโด่งดังเรื่องความช้า555 คือขอบอกว่าเป็นเรื่องจริง แต่เราจะบอกว่าสัญญาณไม่ได้ช้าไปหมดซะทีเดียว อยู่ที่ว่าเราอยู่หอไหน หรือตำแหน่งไหนในปาร์ค
พอวันที่ 21 พ.ค.63 งานเปิดปาร์คเปิด ก็เข้าสู่โหมดปกติ ตำแหน่งและเวลาเข้างานเลิกงานในคาเฟ่แล้วแต่เมเนอเจอร์จัดตารางให้ ว่าสัปดาห์นี้ใครทำอะไร จะเปลี่ยนทุกสัปดาห์ เราเคยทำตำแหน่ง cook ,expo และก็ prep cook จะมีอีก 2 ตน.คือ runner (อันนี้เพิ่มมาช่วงโควิด เป็นแบบ take away ส่งอาหารให้ลูกค้านำไปทานนอกร้านคาเฟ่ ซึ่งrunnerเราเคยไปช่วยบางโอกาส) และตน.แคชเชียร์ (อันนี้มีเพื่อนคนไทย2คนที่ได้ทำสลับ) ถ้าถามถึงเรื่องภาษา เราคิดว่าทุกตน.ต้องใช้ภาษาหมดเพราะคนในคาเฟ่ก็เป็นคนเมกา จะมีก็เห็นจะเป็นตน.แคชเชียร์ที่ต้องเก่งภาษาหน่อย ใครที่ไม่ได้ภาษาไม่ต้องกลัวเลยเราก็ไม่ได้เก่งภาษา ชม.งานก็ให้ตามที่บอกไว้ บางสัปดาห์เราขยันเราก็ขอไปทำเพิ่ม เป็น housekeeping เขาก็ให้ ตอนแรกก็ไม่คิดว่าเขาจะให้ชั่วโมงงานเพิ่ม ผู้จัดการzionใจดีมาก จบงานวันสุดท้ายซุปเปอร์ไวเซอร์ก็เลี้ยงพิซซ่าส่งเราเด็กไทย คือทุกคนใจดีมากๆ ป้าที่ทำงานด้วยกันก็ให้ของฝากกลับมา เรื่องบางเรื่องมันก็เหนือความคาดหมายมาก ไม่คิดว่าจะเจออะไรแบบนี้
พอจบงานเราก็ไปเที่ยวกันต่อ เอาเงินจากเพย์เช็คไปขึ้น รู้สึกเราจะได้ 2300 ดอลอันนี้คือเงินที่ได้จากการทำงานเดือนนิดๆ ไม่รวมเพย์เช็คก่อนหน้าที่ชดเชยให้จากการที่ปาร์คปิด บางทีเราก็คิดว่าถ้าได้ทำงานเต็มๆอาจจะได้เงินเยอะมากๆ แต่เราก็จะไม่ได้เที่ยวในหลายๆที่แบบนี้ ถ้าถามว่าถ้ารู้แบบนี้ว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นยังจะยังตัดสินใจมาอยู่มั้ย เรายอมรับว่าตอนปาร์คประกาศปิดแรกๆเราคิดลบมาก
ตอนแรกคิดว่าตัดสินใจผิด แต่ตอนนี้ถ้าใครมาถามเราบอกได้เลยว่า ถ้ารู้เราก็ยังตัดสินใจที่จะไป เพราะการไป WAT ครั้งนี้ทำให้เราได้มิตรภาพเพิ่ม ได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่าง วัฒนธรรม ประสบการณ์ ทำให้ได้รู้จักตัวเองมากขึ้นด้วย ทำให้รู้จักการปรับตัว จากคนที่ไม่เคยออกจากเซฟโซนของตัวเอง ถึงจะขาดทุนเรื่องเงิน แต่ประสบการณ์คือที่สุดแล้ว
